Algemeen:

In mijn werk ga ik ervan uit dat psychische problemen kunnen ontstaan op basis van kwetsbaarheden in de (vroege) hechting, kwetsbaarheden in de aanleg, problematische omstandigheden /trauma's of een combinatie van deze factoren.

Vaak is het zo dat in samenhang met deze factoren een vorm van "coping" of "manier van overleven en omgaan met tegenslagen en relaties" ontstaat , die aanvankelijk een overlevingsfunctie heeft, maar uiteindelijk klachten kan genereren en onderhouden. Bv een vermijdende coping, waarbij moeilijke situaties en/of pijnlijke gevoelens vermeden worden uit angst.

In de intake wordt een beeld van bovenstaande gevormd.

Gekeken wordt daarna welke manier van helpen het beste bij jou/u en jouw/ uw persoonlijkheid en hulpvraag past. Het kan zijn dat dat bv bij een instelling is met een multidisciplinair team of specifieke expertise.

Wanneer de inschatting is dat de problemen passen binnen mijn hulpaanbod kan bij de behandeling het accent  komen te liggen op het stilstaan bij de problemen in het hier en nu, of op het ook stilstaan bij de vraag hoe bepaalde patronen zijn ontstaan, hoe ze kunnen samenhangen met ervaringen  uit het verleden en bij de verwerking daarvan. Het eerste wordt steunend structurerende psychoanalytische therapie genoemd, het tweede inzichtgevende of openleggende psychoanalytische therapie.

Specifieke aanvullingen:

*Mijn praktijk is gericht op psychotherapie. Betreft de hulpvraag uitsluitend (kinder) psychiatrische diagnostiek en/of farmacotherapie dan is een andere instelling aangewezen.

*Behandeling van baby's en peuters en hun ouders is gericht op de relatie tussen beiden. Ook hier wordt eerst een intake gemaakt om bovengenoemde factoren in beeld te krijgen. Samen wordt daarna gezocht naar manieren van omgaan, die de problematiek kunnen verbeteren. Ook hier kan aandacht besteed worden aan de vraag hoe bepaalde patronen te begrijpen zijn vanuit het verleden.

* Bij de behandeling van kinderen is  spel vaak een manier om verbinding te maken met de belevingswereld van het kind. Bij oudere kinderen en jongeren het gesprek. Met de ouders wordt aandacht besteed aan hoe de problemen van het kind te begrijpen zijn, bij wat het kind van de ouders nodig heeft om verder te komen met zijn problemen en zo nodig bij wat daarbij in de weg kan staan. Soms zijn dat ook hier zaken, die samen kunnen hangen met ervaringen van de ouders.

* Zoals ook eerder werd aangeduid kan de behandeling variëren in frequentie. Bij de behandeling van baby's en peuters is deze aanvankelijk vaak wekelijks, maar kan daarna ook een groter tijdsinterval hebben.Voor de behandeling van kinderen en jongeren is vaak wekelijkse behandeling zinvol en kan de intensiteit zo nodig hoger. Ouderbegeleiding is vaak 1 maal per 2 weken. Bij volwassenen kan de behandeling variëren van wekelijks tot 4 a 5 maal per week. Dit hangt o.a. af van waar het accent op ligt in de behandeling; problemen in het heden of verwerken van (hechtings-)ervaringen uit het verleden en van de hulpvraag. Bij een frequentie van 4 à 5 maal per week spreken we van psychoanalyse. 

Psychoanalyse wordt niet vergoed door de zorgverzekeraar.

*Naast genoemde opleidingen deed ik ook de basisopleiding EMDR ( Eye Movement Desensitization and Reprocessing) en NET ( Narrative Exposure Therapy). Deze technieken kunnen indien geëigend onderdeel zijn van de behandeling.